Doğum yılı: 1978
Geldiği ülke: Vietnam
Ben ailemle birlikte (annem, babam ve iki abimle) Vietnam’dan „Boat People“ (gemi insanları) olarak 1980 yılında kaçtım ve Alman yardım kuruluşu Cap Anamur ( Dr. Rupert Neudeck yönetimi altında) tarafından Güney Çin Denizinden kurtarıldık.
O zamanlar siyasi mülteciler olarak kabul edildik ve Almanya’ya geldikten sonra hemen Unna’ya gönderildik.
Unna’daki ilk durağımız Unna-Massen’da bulunan Landesstelle oldu. Ailem ve ben aynı yıl içerisinde Unna’da ilk kendi kiralık evimize kavuştuk. O zamanlar iki yaşındaydım.
Kaçışımız ve Almanya’ya varışımızı hatırlamıyorum. Ama annem, babam ve 1971 ile 1973 doğumlu iki abim elbette bu zamana dair anılar taşımaktadır.
Unna’ya dair ilk hatıram St. Martin Anaokulunda bulunduğum zamana ait. Ailemin bir Katolik geçmişi olduğundan buradaki St. Martin Katolik Kilisesi cemaatiyle çok çabuk ilişki kurduk ve orada sosyokültürel ve dilsel entegrasyon konularında büyük destek aldık. Çevremiz bizi canı gönülden arasına kabul etti.
Bay Le St. Martin Cemaatinde diğer insanlarla kontak kurma imkânı bulmaktadır.
Küçük bir çocuk olarak anaokulunda tüm gün kaldığımı ve oradaki bakıcıların bizimle nasıl ilgilendiklerini ve oradaki ilk çocukluk arkadaşlıklarımın nasıl oluştuğunu çok iyi hatırlıyorum. O zamanlar abilerim de Unna Katharinen İlkokulunda ilk tecrübelerini ediniyorlardı.
St. Martin cemaati içerisinde sosyalleşme, çocukluğumu derinden etkilemiş, belirleyici olmuştur. Ailemin düzenli olarak hem kilise cemaatinin, hem de Caritas yardım kuruluşunun giysi bağışları vasıtasıyla yeni giysiler edindiğini çok iyi hatırlıyorum. Yeni giysileri ayıklamayı veya seçip denemeyi o zamanlar çok eğlenceli ve heyecan verici deneyimler olarak hissediyordum. Çocukken bize bağışlanan oyuncakları aldığımızda da aynı sevinç ve heyecanı yaşıyorduk. Ailem bunlardan dolayı çok müteşekkirdi.
Bu anlattıklarım ışığında Unna-Massen Landesstelle, Iserlohn Sokağındaki ilk evimiz, St. Martin Kilise Cemaati ve oradaki anaokulunu benim için göçmenliğin önemli kişisel yerleri olarak tabir edilebilir.
Ailem ve ben Unna’da çok mutluyuz. Kazasız belasız Unna’ya varmak bizim için büyük bir şanstı ve burada yurttaşlar tarafından sevgiyle karşılanıp kabul edilmek de büyük mutluluk. Kilise cemaati, Unna Belediyesi kurum ve kuruluşlarıyla bizi maddi yönden donatarak tüm ihtiyaçlarımızı karşıladı ve özellikle Unnalı yurttaşlar buraya entegre olmamız ve kendimizi huzurlu hissetmemiz ve benim Unna’yı öz vatanım olarak algılamam konusunda bize çok yardımcı oldu.
Tüm yeni gelenlere, ben ve ailemin 1980’li yıllarda Unna’da yaşayabildiği gibi Unna’lı insanlarla ilk irtibatta benzer tecrübeler edinmelerini ve güler yüzlü bir hoş geldin kültürüyle karşılaşmalarını temenni ederim.
Kişisel yerler şehir planına geri dön
Kişisel yerler listesine geri dön
Merken