Buz gibi soğuk lezzetleri Ruhr bölgesinin sokaklarında erkek, kadın ve çocuklara satmaya çalışan „– Gelatieri“, ta 20. yüzyılın başlarından itibaren İtalya’dan kuzeye doğru harekete geçmişlerdi. Elbette yalnızca yaz aylarında, sonbahar aylarında memlekete geri dönülürdü.
Başlarda dondurma arabalarını hâlâ elle sokaklarda iterek dolaştırırlardı. Ancak 20. yüzyılın ikinci yarısından itibaren sokak satışları gittikçe daha çok sınırlandırıldı ve bu nedenle yeni satış yöntemlerinin bulunması gerekti. Bu şekilde ilk dondurma dükkanları oluştu.
Unna’daki ilk dondurma dükkanı gayet mütevazi boyutlardaydı: 1950’li yıllarda Unna’nın ilk dondurma külahları, pazarın küçük bir ara sokağındaki bir binanın zemin katındaki bir evin penceresinden
Bu bina ve sokak varlıklarını günümüze kadar koruyamamıştır.
Sarkık balkonlu gri renkli ince binanın yerinde bulunan küçük bir sokak, eskiden Unna’nın ilk dondurmacısının bulunduğu pazar meydanına ulaşırdı.
Bu arada oturma odasının camından satış yapmak pek de alışılmadık bir şey değildi: Çoğu Gelatieri için dükkanlar ödenecek gibi değildi. Bundan dolayı satışı kendi evlerinden yapıyorlardı. Müşterilerin dondurma külahına uzanabilip elleriyle iyi kavrayabilmeleri için pencerelerin altına müşterilerin üzerine çıkabilecekleri ahşap zeminler monte edilirdi. „Eisdiele“ (dondurma zemini) kavramı böyle doğmuştu.
Tarihi yerler şehir planına geri dön
Tarihi yerler listesine geri dön
Merken